Para Tauberon, een tijdloos plateau boven Suin

Wie het grondgebied van Suin betreedt, voelt al snel dat dit een bijzondere plek is.
Die sensatie wordt alleen maar sterker wanneer je het Bois de Morphée inloopt,
het geheimzinnige woud dat de heuvel draagt.

De bomen vormen een tunnel van groen en leiden je omhoog,
langs granieten blokken die als versteende wachters over de eeuwen heen staan.

Dit granieten plateau, hoog boven de Bourgondische heuvels,
biedt een spectaculair uitzicht over Suin en de omliggende landschappen.

Wie Suin bezoekt, mag de Para Tauberon niet overslaan.

Het mysterieuze Bois de Morphée

Zodra je het Bois de Morphée binnentreedt, verandert de wereld om je heen. De bomen buigen zich over het pad en vormen een groene poort, alsof je een andere tijd binnengaat. Volgens de oude verhalen heeft dit bos eeuwenlang in diepe slaap gelegen, in de armen van Morpheus – de god van de dromen. Men zegt dat er ooit geen vogel zong, geen blaadje bewoog.

Zelfs nu, nu de natuur ontwaakt is, hangt er een stilte die bijna hoorbaar is. Elke stap echoot tussen de rotsen en lijkt een eeuwenoud geheim wakker te maken. Hier lees je verder over het Bois de Morphée.

De Pierre qui Croule

De beroemdste rots in het Bois de Morphée is de Pierre qui croule, de ‘afbrokkelende steen’. Deze spectaculaire steen heeft ook de naam van la Pierre qui gueugne, ‘brullende steen’.

Met een geschatte massa van 1500 ton ligt hij op zijn kant, alsof hij elk moment zou kunnen bewegen. Volgens de overlevering kan dat ook: wie de kleine blauwe pijlen volgt en precies daar duwt, zou de steen in beweging kunnen brengen. Ooit zou hij gebruikt zijn om hazelnoten te kraken.

Een andere overlevering vermeldt dat er op de Pierre qui croule voetafdrukken van historische dieren staan. Waarschijnlijk zijn het cupules en geodes met fijne kristallen. Maar misschien zijn het sporen van oeroude rituelen, misschien enkel grillen van de natuur – niemand weet het zeker.

De Pierre qui Croule in het Bois de Morphee
“De brullende steen: legende en natuurwonder in één.”

Oeroude geschiedenis in steen

Het plateau en de heuvel van Suin zijn ontstaan in het Tertiair, toen de opheffing van de Alpen de granieten platen van de Bourgogne naar de oppervlakte duwde. De bergketen van Mont Saint-Vincent tot Mont Saint-Cyr, waartoe Suin behoort, is sindsdien langzaam verder uitgesleten. De erosie gaat zo traag dat ze niet zichtbaar is in een mensenleven, maar de vormen van de rotsen vertellen een verhaal van miljoenen jaren.

De weg omhoog

Tussen de rotsen – soms wel tien meter hoog – zoek je je weg. Er is geen vaste route, geen gebaand pad dat je de weg wijst. Het is als een ontdekkingsreis omhoog, steeds verder het hart van dit oeroude landschap in. De granieten formaties dragen de sporen van miljoenen jaren erosie. Hier en daar liggen de rotsblokken zo dat ze dolmens vormen, stille getuigen van een tijd waarin mensen hier hun tekens achterlieten.

Gigantische rotsen wijzen je de weg omhoog, als wachters van steen.”

Het Plateau van de Para Tauberon

Na de korte, maar steile klim omhoog, opent het landschap zich en sta je boven op de Para Tauberon. Het ruige graniet spreidt zich voor je uit als de rug van de aarde zelf. Het uitzicht is ronduit betoverend, voor je ligt de heuvel van Suin, met het Mariabeeld dat over het dorp waakt. De Bourgondische heuvels strekken zich tot aan de horizon uit. Het zou een prachtig filmdecor kunnen zijn.

Hier voelt alles anders, vrijer, lichter alsof er een energie uit de aarde naar boven komt.

Als je naar Maria kijkt, ligt op ‘2 uur’ de Mont Artus, een andere spectaculaire berg met geheimzinnige rotsformaties, waar zich in de geschiedenis veel heeft afgespeeld.

Cupules, tekens uit het verleden

In het granieten plateau kun je cupules vinden: kleine, door mensen gemaakte kommetjes in het graniet, vaak gevuld met regenwater.

Niemand weet precies waarvoor ze dienden. Waren het offerschalen? Symbolen van sterren? Markeringen van tijd? Hun aanwezigheid vertelt in elk geval dat hier duizenden jaren geleden al mensen kwamen, lang voordat er kerken, dorpen of wegen bestonden, uit een tijd waarin geschreven geschiedenis (helaas) nog niet bestond.

Cupules in het graniet
“Kleine holtes in het graniet – sporen van een mensheid die we nauwelijks kennen.”

Ga zelf op pad, voel de stilte van het Bois de Morphée, beklim het graniet en laat je betoveren door de Para Tauberon,
een plek waar tijd en natuur elkaar ontmoeten.

Het granieten plateau van de Para Tauberon
“De rug van de aarde – ruig, ongerept en tijdloos.”

praktische informatie

Wandeling naar de Para Tauberon

Vanuit Suin: loop vanaf de heuvel via de Pariolou het Bois de Morphée in. De bomen vormen hier een tunnel, een prachtige en wat mysterieuze entree.
Vanuit Fayolles: volg de weg van Tillay naar Ruère; in het gehucht Fayolles vind je een ingang naar het Bois de Morphée.